Η Συνέλευση για το Άνοιγμα του σταδίου Αργυρούπολης θα ανοίγει το στάδιο για ελεύθερη πρόσβαση όλων και τις Παρασκευές 19:00-21:00 όπως αποφασίστηκε στην τελευταία συνέλευση,την Δευτέρα.
ΚΑΜΙΑ ΥΠΟΧΩΡΗΣΗ – ΚΑΜΙΑ ΑΝΑΜΟΝΗ
ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΠΡΟΣΒΑΣΗ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΣΤΟ ΣΤΑΔΙΟ ΧΩΡΙΣ ΑΝΤΙΤΙΜΟ
Από τις 4/1/2016 το Α΄δημοτικό στάδιο Αργυρούπολης έπαψε να είναι ελεύθερο για το κοινό.
Η δημοτική αρχή αποφάσισε:
Πίσω από αυτό το 5ευρω, το οποίο η δημοτική αρχή προκλητικά χαρακτηρίζει συμβολικό, κρύβεται η τακτική της- στην εποχή της ανεργίας και της εξαθλίωσης- για χαράτσωμα στα πάντα, ακόμα και στην άθληση σε ένα δημόσιο/δημοτικό χώρο. Η δημοτική αρχή βαφτίζει τα χαράτσια επιβολή του «νόμου και της τάξης» και ανοίγει επικίνδυνους αντιλαϊκούς δρόμους για επιβολή αντίτιμου και σε άλλες δημοτικές κοινωνικές παροχές.
Η επιβολή ελεγχόμενης εισόδου στο Δημοτικό στάδιο υπηρετεί μόνο τις φορομπηχτικές λογικές της Δημοτικής Αρχής, τα συμφέροντα «ημετέρων» και την εμπέδωση του δόγματος «ο δήμος είναι τσιφλίκι μου». Το αποτέλεσμα ήταν να αδειάσει το γήπεδο από κόσμο, να γίνει μικρό, μίζερο και
«αποστειρωμένο».
Η Συνέλευση για το άνοιγμα του σταδίου που δημιουργήθηκε από τον κόσμο που θέλει ν αντισταθεί στα μέτρα αυτά, δίνει από την πρώτη μέρα τη μάχη να ξανανοίξει το στάδιο χωρίς περιορισμούς και χαράτσια. Ανοίγουμε το στάδιο κάθε Δευτέρα και Τετάρτη 19:00-21:00 και πραγματοποιούμε δράσεις ενημέρωσης του κόσμου στο γήπεδο και αλλού. Ακόμα, πραγματοποιήσαμε μαζική παρέμβαση στο δημοτικό συμβούλιο, όπου κατέρρευσαν όλα τα αστεία επιχειρήματα και προσχήματα της δημοτικής αρχής.
Παρά τις αντιδράσεις του κόσμου του γηπέδου και της πόλης, η Δημοτική Αρχή επιμένει, μέχρι στιγμής, να αρνείται την απόσυρση του μέτρου και τον ανοιχτό διάλογο.
Αφού απέτυχε με τους εκβιασμούς, τις απειλές και τους τραμπουκισμούς της να αναχαιτίσει το άνοιγμα του σταδίου και να επιβάλει τη σιωπή, κλείνει τώρα τη μαγνητική πόρτα και μετατρέπει την είσοδο των αποδυτηρίων των παιδιών των ομάδων σε γενική είσοδο για όλους, δημιουργώντας προφανείς κινδύνους ασφάλειας των μικρών αθλητών!
Απαιτούμε:
Κρατήθηκε η πόρτα ανοιχτή ως τις 21:00.
Φεύγοντας ο επικεφαλής της αστυνομικής δύναμης, μας ανανέωσε το ραντεβού για την Τετάρτη 17/2.
Η διοίκηση του δήμου μαζί με αυτή του ΟΝΑΔΕΑ δεν αρκείται πλέον μόνο σε προσωπικές προφορικές απειλές ή στην προσπάθεια να τρομοκρατήσει τον δίκαιο αγώνα μας με την αστυνομία, αλλα καταφεύγει σε τραμπουκισμούς με άτομα που εμφανίζονται για πρώτη φορά στο γήπεδο και επιχειρούν να παίξουν το ρόλο του φύλακα, κατασταλτικά αυτή τη φορά όμως.
Έγινε χτες 14/2 η παρέμβαση της Συνέλευσης για το άνοιγμα του σταδίου,στον τερματισμό του αγώνα δρόμου που διοργάνωσε ο σύλλογος δρομέων Ευκλής. Μοιράστηκαν κείμενα, ανοίχτηκε πανό και συζητήσαμε με τον κόσμο (κυρίως ετεροδημότες) που συμμετείχε σε πολύ μεγάλο αριθμό.’Οπως κάθε ένας μπορεί να φανταστεί μόνο θετικά είδαν την κίνηση της συνέλευσής μας καθώς η πλειοψηφία ήταν αθλητές,άρα και εμείς ετσι αποτιμήσαμε την όλη παρέμβαση. Παρώντες ήταν μέλη του αθλητικού οργανισμού (ΟΝΑΔΕΑ) και της δημοτικής αρχής, οι οποίοι ξεκίνησαν πάλι μέσα στον κόσμο τους χαρακτηρισμούς με πρώτο και “καλύτερο” τον πρόεδρο του οργανισμού. Φυσικά το έδαφος δεν ήταν και πολύ πρόσφορο γι’ αυτους και έτσι μόλις άρχισαν “να τα ακούνε” από τους αθλητές μαζεύτηκαν. Στην απονομή συμμετείχαν δήμαρχοι και αντιδήμαρχοι και από όμορους δήμους οι οποίοι μάλλον και αυτοί πήραν το μήνυμα πως οι δημόσιοι/δημοτικοί χώροι δεν μπορούν να λειτουργούν με κριτήριο την ανταποδοτικότητα. Αυτή η επιτυχημένη παρέμβαση, μας δίνει τη δύναμη να συνεχίσουμε τον αγώνα μας για ΣΤΑΔΙΟ ΑΝΟΙΧΤΟ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΧΩΡΙΣ ΑΝΤΙΤΙΜΟ! Συνεχίζουμε ΚΑΘΕ ΔΕΥΤΕΡΑ & ΤΕΤΑΡΤΗ στις 19:00 να ανοίγουμε τις πόρτες και ακυρώνουμε στην πράξη τον κανονισμό.
Από τις 4/1/2016 έχει ξεκινήσει ένας αγώνας για το αυτονόητο, τα δίκαια αιτήματα του οποίου δεν μπορεί να αρνηθεί κανείς. Το δημοτικό στάδιο Αργυρούπολης από αυτή την ημερομηνία και μετά, έπαψε να είναι ελεύθερο για το κοινό. Πλέον μπήκε πόρτα ασφαλείας και απαιτείται ειδική κάρτα και μπρελοκάκι με bar code, ακριβώς όπως γίνεται σε κάθε ελεγχόμενο χώρο. Για να εκδοθεί η κάρτα, χρειάζονται ιατρικές εξετάσεις σε ιδιώτη γιατρό, μιας και τα δημόσια νοσοκομεία δεν βγάζουν γνωματεύσεις. Για τους ετεροδημότες χρειάζεται να καταβάλλεται επιπλέον μηνιαίο χαράτσι των 5 ευρώ, το οποίο η δημοτική αρχή προκλητικά χαρακτηρίζει συμβολικό. Εμείς καταλαβαίνουμε πως ο μόνος συμβολισμός που υπάρχει σε αυτό, είναι η τακτική της δημοτικής αρχής, στην εποχή της ανεργίας και της εξαθλίωσης, για ανταποδοτικότητα στα πάντα. Ακόμα και στην άθληση! Έτσι δημιουργήθηκε ακηδεμόνευτα και από τα κάτω η Συνέλευση για το άνοιγμα του σταδίου Αργυρούπολης. Για ένα μήνα ανοίγει το στάδιο κάθε Δευτέρα και Τετάρτη στις 19:00 με στόχο την ελεύθερη πρόσβαση σε αυτό όσων επιθυμούν να τρέξουν, να περπατήσουν και να ασκηθούν. Η Συνέλευση, εκτός από το άνοιγμα του σταδίου, αποφασίζει ανοιχτά και δημοκρατικά τις όποιες δράσεις χρειάζονται, με στόχο κυρίως να ενημερωθεί ο κόσμος της περιοχής για το καινούριο αυταρχικό μέτρο.
Μια από τις δράσεις μας ήταν και η συγκέντρωση-παρέμβαση στο δημοτικό συμβούλιο της 27ης Ιανουαρίου. Πλήθος κόσμου από τον δήμο Ελληνικού-Αργυρούπολης, αλλά και από τις γύρω περιοχές, που είτε αθλείται στο στάδιο είτε απλά αντιλαμβάνεται την αξία της ανοιχτής και ελεύθερης πρόσβασης σε όλους τους δημοτικούς/δημόσιους χώρους, συγκεντρώθηκε για να απαιτήσει να ανακληθεί ο κανονισμός αυτός. Η δημοτική αρχή προσπάθησε από την αρχή να υποβαθμίσει το θέμα και στη συνέχεια-όταν δεν τα κατάφερε- επιχείρησε να μετατρέψει το δημοτικό συμβούλιο σε αρένα μεταξύ των παρατάξεων. Και τα δύο αυτά εγχειρήματα η δυναμική μας παρέμβαση τα απέτρεψε. Όσο για τα επιχειρήματά τους υπέρ του μέτρου ήταν όλα αστεία. Ένα από αυτά, η ασφάλεια του γηπέδου, δεν κατοχυρώνεται από καμία κάρτα και το ξέρουν! Η κάρτα σφραγίζει την ιδιωτικοποίηση του σταδίου και αποσκοπεί στον έλεγχο-καταγραφή όσων αθλούνται, θέματα για τα οποία δεν είπαν τίποτα. Το επόμενο επιχείρημα, ότι με την κάρτα αποφεύγονται οι ιδιωτικές προπονήσεις, είναι ξεκάθαρο πως δεν στέκει, αφού ο καθένας μπορεί να βγάλει κάρτα και να παραδίδει ιδιαίτερα μαθήματα. Οι αναφορές στο χρηματικό αντίτιμο για τους ετεροδημότες ήταν τεχνηέντως ελάχιστες και όταν έγιναν, είχαν αναφορά στο συμβολικό του χαρακτήρα, όπως ειπώθηκε ξανά. Φτάσαμε να ακούσουμε και για ιατρικές έρευνες που καθιστούν το περπάτημα στο ταρτάν επιβαρυντικό και επικίνδυνο για τον αθλούμενο(!). Προφανώς είναι πιο ωφέλιμο το περπάτημα στο πεζοδρόμιο και την άσφαλτο των δρόμων.
Όταν όλα τα επιχειρήματα τους είχαν καταρρεύσει επιστράτευσαν έναν νόμο του 2001(!) για αθλητικές ταυτότητες, που όμως ουδεμία σχέση έχει με τις κάρτες εισόδου σε στάδια, πόσο μάλλον με την επί πληρωμή έκδοσή τους.
Μας είναι ξεκάθαρο πως η αντίληψη της δημοτικής αρχής ,είναι το «αποφασίζω και διατάζω, μιας και εγώ είμαι εκλεγμένος». Το είπε άλλωστε, με βροντερή φωνή, ο τοπικός μας άρχοντας: «Όσο είμαι δήμαρχος δεν πρόκειται να αλλάξει ο κανονισμός». Μέχρι τότε βέβαια μας έλεγε πως ο κανονισμός είναι απόφαση του αθλητικού οργανισμού (ΟΝΑΔΕΑ). Δεν έχουμε καμία αμφιβολία πως ο μόνος τρόπος να καταργηθεί το συγκεκριμένο μέτρο είναι η συλλογική, κινηματική μας προσπάθεια. Με τους αγώνες, τις δράσεις και τη συνεχή μας πίεση θα τα καταφέρουμε! Με αυτά τα όπλα άλλωστε κερδίσαμε την επαναφορά των ωρών κοινού τα Σαββατοκύριακα και υπό αυτή την πίεση δήλωσε ο δήμαρχος πως θα φροντίσει να υπάρχει στο στάδιο γιατρός για τις εξετάσεις. Πού θα γίνονται όμως οι εξετάσεις ; Με ποιον υλικοτεχνικό εξοπλισμό και από ποιον γιατρό; Δε μας είπε… Καθένας καταλαβαίνει πως πρόθεσή τους δεν είναι να προστατεύσουν τον αθλούμενο, αλλά να εξασφαλίσουν κέρδη σε βάρος των αθλούμενων. Να προσθέσουμε πως η πρότασή μας, να ανοίξει το γήπεδο και να προσκαλέσει ο Δήμος σε ανοιχτή δημόσια συζήτηση, όλους τους τους εμπλεκόμενους φορείς και όσους ενδιαφέρονται για τον τρόπο λειτουργίας του γηπέδου, απορρίφθηκε από το δήμαρχο.
Από το δημοτικό συμβούλιο και μετά, τα παπαγαλάκια των τοπικών μέσων ενημέρωσης προσπάθησαν να λασπολογήσουν την κινητοποίηση αυτή, όπως καλύτερα από τον καθένα γνωρίζουν. Το βίντεο του ΔΣ κόπηκε σε κομμάτια κατά βούληση. Το τοπικό κίνημα ωστόσο δεν απαξιώνεται, ούτε χλευάζεται με τη χρήση εκφράσεων πεζοδρομίου. Η δημοτική αρχή δείχνει απλώς το πραγματικό της πρόσωπο και τίποτε άλλο. Ούτε και αυτό μας σοκάρει. Και πώς να μας σοκάρει άλλωστε, όταν ήδη το βράδυ της Τετάρτης κλείνοντας την παρέμβασή μας και καθώς αποχωρούσαμε, ο πρόεδρος του δημοτικού συμβουλίου μας “καληνύχτισε” αποκαλώντας μας τομάρια, ενώ σε όλη τη διάρκεια της διαδικασίας παρόμοιοι χαρακτηρισμοί και απειλές έδιναν και έπαιρναν από δήμαρχο, αντιδημάρχους και δημοτικούς συμβούλους.
Η τελευταία και κατά τη γνώμη μας πιο ακραία έκφραση αυταρχισμού, συνέβη τη Δευτέρα 1/2 που είχαμε την προγραμματισμένη συνέλευσή μας στο στάδιο. Εκεί μας περίμενε εκτός από τον ΟΝΑΔΕΑ και η αστυνομία σε αριθμό μεγαλύτερο από κάθε άλλη φορά. Αφού ξεκινήσαμε τη συνέλευση, ένας ένστολος πλησίασε και στάθηκε σε πολύ κοντινή απόσταση, ώστε προφανώς να μπορεί να ακούει τα όσα λέγονται, προσπαθώντας αφενός να μας τρομοκρατήσει κι αφετέρου να περιορίσει τη συζήτησή μας . Όταν του ζητήσαμε να απομακρυνθεί, ανεβάζοντας πολύ τον τόνο της φωνής του μας έκανε μαθήματα δημοκρατίας και ελευθερίας κίνησης στο δημόσιο χώρο. Είναι μάλλον η ίδια “δημοκρατία” με αυτή που επικαλείται και η δημοτική αρχή.
Ο αγώνας μας δε θα σταματήσει και η τρομοκρατία τους δε θα περάσει.
Το αρχικό μας σύνθημα: «Το στάδιο Αργυρούπολης θα μείνει ανοιχτό σε όλους» παραμένει κύρια έκφρασή μας και ανυποχώρητα συνεχίζουμε τον αγώνα μας.
ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΑΝΟΙΓΜΑ ΤΟΥ ΣΤΑΔΙΟΥ ΑΡΓΥΡΟΥΠΟΛΗΣ
Μέχρι και πριν από λίγες μέρες το Α΄ Στάδιο Αργυρούπολης είχε τις πόρτες του ανοιχτές κάθε μέρα για όλο τον κόσμο. Αποτελούσε έναν ελεύθερο αθλητικό χώρο, όπου μπορούσε ο/η καθένας/μία από εμάς να τρέξει, να περπατήσει, να αθληθεί άσχετα με το αν ήταν αθλητής/τρια ή όχι, αν συμμετείχε σε σύλλογο ή όχι, αν ήταν δημότης/ισσα του Δήμου Ελληνικού-Αργυρούπολης ή αν έμενε εκατό μέτρα μακριά από τα γεωγραφικά όρια του Δήμου μας.
Το ΔΣ του δήθεν ανεξάρτητου ΟΝΑΔΕΑ με τις ευλογίες και την αμέριστη συμπαράσταση της Δημοτικής Αρχής προσπαθεί να βάλει ένα τέρμα στη… “χυδαιότητα” της ελεύθερης πρόσβασης για όλους. Αποφάσισε, να κλείσει την κεντρική πόρτα του σταδίου με λουκέτα και η είσοδος να γίνεται από μια μικρή παράπλευρη πόρτα, όταν και εφόσον ο επίδοξος επισκέπτης του χώρου αποκτήσει ηλεκτρονική κάρτα. Όποιος/-α μπαίνει στο γήπεδο θα είναι καταγεγραμμένος/η-φακελωμένος/η και (για αρχή τουλάχιστον!) αν είναι ετεροδημότης θα πληρώνει και ένα χαράτσι (5 ευρώ) κάθε μήνα, κάτι το οποίο βάσει της γνωστής λογικής της ανταποδοτικότητας, που χαρακτηρίζει την πολιτική σκέψη της δημοτικής αρχής, σύντομα μάλλον θα γίνει “χαράτσι για όλους”. Φυσικά, όσοι τυχεροί δουλεύουν ακόμα καθώς και οι πιτσιρικάδες εκείνοι που δεν αθλούνται συστηματικά και περίμεναν ένα Σαββατοκύριακο ή μια αργία για να βρεθούν σε έναν αθλητικό χώρο αντί του καναπέ τους ή της οθόνης του υπολογιστή, να το ξεχάσουν. Οι τοπικοί μας άρχοντες αποφάσισαν ότι Σαββατοκύριακα και αργίες το γήπεδο θα παραμένει κλειστό.
Η Δημοτική Αρχή αδιαφορεί για τον κόπο και τα έξοδα στα οποία θα υποβάλλει κάποιους/ες γείτονες/ισσες μας προκειμένου να προμηθευτούν τις απαραίτητες ιατρικές βεβαιώσεις για την έκδοση της κάρτας εισόδου. Φυσικά δεν μας πείθει για το ενδιαφέρον της, αφού ξέρουμε ότι αν είναι να μας συμβεί το “κακό”, αυτό μπορεί να γίνει και σε μια σειρά άλλων δημοτικών και δημόσιων χώρων εκτός του σταδίου. Εκτός αν σκοπεύει να εφαρμόσει και σε αυτούς το μέτρο της κάρτας, των λουκέτων και της ελεγχόμενης εισόδου. Όσον αφορά ισχυρισμούς της μορφής “το γήπεδο είχε γίνει μπάχαλο” ή την επίκληση των κοινωνικών αυτοματισμών με πονηριές του στυλ “κορόιδα δημότες, έρχονται οι ετεροδημότες ιδιωτικοί προπονητές και τα κονομάνε στις πλάτες σας”, μόνο γέλια μπορούν να προκαλέσουν, αφού τέτοιου είδους προβλήματα αν υπήρχαν, λύνονται απλά με έναν φύλακα και όχι με μαγνητικές πόρτες και ηλεκτρονικές κάρτες που κοστίζουν κιόλας.
Οι ελεγχόμενοι χώροι, οι κάρτες εισόδου και όλα τα τερτίπια της παραπάνω μορφής το μόνο που καταφέρνουν είναι να περιορίζουν το δικαίωμα μας στην ελεύθερη κίνηση στους δημόσιους χώρους και την πρόσβαση μας στην ελεύθερη μη ανταγωνιστική άθληση. Εντείνουν, δε, τις ήδη δύσκολες συνθήκες διαβίωσης ιδιαίτερα των πιο χαμηλών οικονομικά στρωμάτων (φοιτητές, άνεργοι, χαμηλόμισθοι, συνταξιούχοι). Η επιβολή ελεγχόμενης εισόδου στο Δημοτικό στάδιο εξυπηρετεί μόνο τις φορομπηχτικές λογικές της Δημοτικής Αρχής και την κατασκευή φανταστικών απειλών και κινδύνων! Επίσης, καταδεικνύει την προφανή τάση της να εξυπηρετεί τα συμφέροντα ημετέρων, καθώς και την εμμονή της στο δόγμα “τάξη και ασφάλεια”.
Σε πείσμα της διοίκησης του ΟΝΑΔΕΑ αλλά και της Δημοτικής Αρχής, το άδικο αυτό μέτρο δεν εφαρμόστηκε την πρώτη εβδομάδα. Κόσμος της γειτονιάς που χρησιμοποιεί το γήπεδο και τώρα υποχρεώνεται να τρέχει ή να περπατάει στο δρόμο (κάτι μάλλον πιο επικίνδυνο από το να τρέχεις χωρίς ιατρικές βεβαιώσεις!) καθώς και κόσμος στον οποίο δημιουργούνται αρνητικά αντανακλαστικά μπροστά στη θέα των λουκέτων στους δημόσιους χώρους, διατήρησαν όλα τα απογεύματα τις πόρτες ανοιχτές και την πρόσβαση ελεύθερη. Η συνέλευση (που δημιουργήθηκε αυθόρμητα και ακηδεμόνευτα από όσους αντιδρούν στην επιβολή όλο και περισσότερων κανόνων, λουκέτων και κλειστών πορτών στις ζωές μας) συστάθηκε στον ίδιο το χώρο του σταδιου που διεκδικούμε να παραμείνει ανοικτός και προσβάσιμος σε όλους. Στόχος μας είναι να παραμείνουμε εκεί είτε μέχρι να ανακληθεί η αυθαίρετη απόφαση του ΟΝΑΔΕΑ, είτε μέχρι να ακυρωθούν στην πράξη τα σχέδια τους.
Φυσικά, η μέχρι τώρα αντίδραση της Δημοτικής Αρχής δεν μας εξέπληξε. Τις πρώτες μέρες δεχτήκαμε τραμπουκισμούς και ύβρεις. Στη συνέχεια εφάρμοσαν τις γνωστές γκεμπελικές τακτικές τους εξαπολύοντας σκωπτικούς χαρακτηρισμούς και ψέματα για ανθρώπους που αγωνίζονται για ελεύθερους δημόσιους χώρους και μια πιο ανθρώπινη πόλη. Ξαμολήθηκαν μαζί με τα δημοσιογραφικά τους φερέφωνα (vimaonline.gr και silvercity.gr) σε μια προσπάθεια στοχοποίησης και απαξίωσης των αγώνων μας.
Συνέλευση για το Άνοιγμα του Σταδίου Αργυρούπολης
Ανοιχτό στάδιο για όλους 