Ένας χρόνος κλείνει απ’ όταν ξεκίνησε η προσπάθεια της Δημοτικής Αρχής να εφαρμόσει μέτρα περιορισμού της πρόσβασης των αθλούμενων στο Α΄ Στάδιο Αργυρούπολης, με το κλείσιμο της κεντρικής του εισόδου και την επιβολή έκδοσης κάρτας εισόδου και μηνιαίου εισιτηρίου 5ευρώ.
Ποια ήταν τα αποτελέσματα;
• Η οικονομική επιβάρυνση των αθλούμενων για την ιατρική βεβαίωση κάθε χρόνο και με το μηνιαίο 5€ για τους ετεροδημότες.
• Η αποχώρηση εκατοντάδων αθλούμενων, είτε γιατί διαφωνούσαν με τη νέα τάξη πραγμάτων και το μαγνητικό face control, είτε γιατί δεν άντεχαν την οικονομική επιβάρυνση και τη διαδικασία έκδοσης κάρτας. Συνταξιούχοι, νεολαίοι, οικονομικά αδύναμοι, κάτοικοι της Τερψιθέας δεν έρχονται πλέον και το στάδιο που πριν ένα χρόνο έσφυζε από κόσμο τώρα είναι άδειο και μίζερο.
• Η βήμα βήμα ιδιωτικοποίηση του σταδίου με απανωτές κινήσεις στην κατεύθυνση της μετατροπής του σε κλαμπ άθλησης για λίγους και προνομιούχους (σωματεία, personal, όσοι αντέχει η τσέπη τους). Η μετατροπή ενός δημόσιου αγαθού και δικαιώματος-του αθλητισμού- σε υπηρεσία που παρέχεται έναντι αντιτίμου.
Όσο για τα επιχειρήματα της δημοτικής αρχής περί «ιατρικής κάλυψης», «πρόληψης», «ασφάλειας και τάξης», δεν τα θυμάται πια κανείς, καθώς στο στάδιο εξακολουθεί να μην υπάρχει γιατρός, ενώ καμιά εργασία αναβάθμισης εγκαταστάσεων δεν έχει πραγματοποιηθεί (π.χ. στις τουαλέτες).
Αντίθετα, έχει ολοκληρωθεί το στήσιμο του ελεγκτικού μηχανισμού στην είσοδο με την τοποθέτηση του μηχανήματος ελέγχου/καταγραφής μέσα στο φυλάκιο, ώστε να μην υπάρχει πια καμιά αμφιβολία για τη φύση του όλου εγχειρήματος.
Ταυτόχρονα με τα μέτρα δημιουργήθηκε η Συνέλευση για το άνοιγμα του Σταδίου, από κόσμο της γειτονιάς και αθλούμενους. Με δράσεις και παρεμβάσεις στο γήπεδο, την πόλη και τα δημοτικά συμβούλια αποδόμησε τη δήθεν επιχειρηματολογία του δήμου και ανέδειξε τις πραγματικές προθέσεις των μέτρων δημοτικής αρχής: το χαράτσωμα και τη φορομπηξία, τον έλεγχο και την «αποστείρωση», τη διαχείριση του δημόσιου χώρου σα να’ ναι «τσιφλίκι» της, τη λογική της ιδιωτικοποίησης των δημόσιων αγαθών και έγκαιρα προειδοποίησε για τις συνέπειές τους.
Ό,τι κι αν επιστράτευσε εναντίον της η δημοτική αρχή (συκοφαντία, προβοκάτσιες, αστυνομία, μπράβους και τελευταία σεκιουριτάδες), η Συνέλευση συνέχισε τη δράση της και την έμπρακτη ανατροπή των μέτρων του δήμου, ανοίγοντας σχεδόν καθημερινά το Στάδιο σε όλους. Απέναντι στον κόσμο που οργανωμένα διεκδικεί ελεύθερη πρόσβαση στο δημόσιο χώρο η αυθαιρεσία της κάθε (μικρο)μέγαλης τοπικής εξουσίας έσπασε τα μούτρα της.
Ό,τι κι αν επιχειρήσει στο εξής αυτή ή κάποια άλλη δημοτική αρχή (στο στάδιο ή αλλού…), όσος χρόνος κι αν περάσει, στη συνείδηση του κόσμου της πόλης είναι πια κατακτημένο: οι δημόσιοι/δημοτικοί χώροι δεν είναι τσιφλίκι κανενός, είναι και θα παραμένουν ελεύθερα ανοιχτοί για όλους.
ΣΤΑΔΙΟ ΑΝΟΙΧΤΟ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ – ΚΑΝΕΝΑΣ ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΟΣ ΣΤΗΝ ΑΘΛΗΣΗ
ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΑΝΟΙΓΜΑ ΤΟΥ ΣΤΑΔΙΟΥ ΑΡΓΥΡΟΥΠΟΛΗΣ
Ανοιχτό στάδιο για όλους 